BOYSUN - UMUMBASHARIY QADRIYATLAR BESHIGI

Abstract

Mustaqillik yillarida O‘zbekistonda hunarmandchilik an’analarini saqlab
qolish, tiklash, rivojlantirish va ularni kelajak avlodga yetkazish maqsadida keng
ko‘lamdagi ishlar amalga oshirildi. Hunarmand ustalarning ijtimoiy mavqei sezilarli
darajada yuksaldi. O‘zbek xalqining milliy qadriyatlarini asrash, an’anaviy
hunarmandchilikning unutilayotgan sohalarini tiklash va targ‘ib qilish davlat siyosati
darajasiga ko‘tarildi. Milliy hunarmandchilikning huquqiy asoslarini
mustahkamlashga alohida urg‘u berildi. Shu bois, Surxondaryoda
hunarmandchilikning bir qator turlari jumladan, kulolchilik, to‘quvchilik,
tikuvchilik, gilamdo‘zlik, kashtachilik, yog‘ochga ishlov berish, mato to‘qish,
metallga ishlov berish, zardo‘zlik va boshqalar qayta tiklanib, rivojlantirilmoqda.
O‘zbekistonning janubiy hududlaridan biri hisoblangan Surxondaryo vohasi
hunarmandchiligi o‘ziga xos lokal an’analarga ega bo‘lib, shahar va qishloqlarda
asosan uy sanoati ko‘rinishida rivojlanib kelgan. Surxondaryo viloyati qadimiy
tarixga ega bo‘lib, undan topilgan sun’iy sug‘orish dehqonchiligining dastlabki
manbalari, hunarmandchilik manzilgohlari, ilk shahar madaniyatining vujudga
kelishi, to‘qimachilik dastgohlari, kulolchilik ustaxonalari buning yorqin isbotidir.
Vohada uy sharoitida gilamlar to‘qish an’anasi Ittifoq davrida biroz unutilib, eskilik
qoldig‘i sifatida qoralangan bo‘lsa-da, O‘zbekiston istiqloli tufayli ko‘plab milliy
qadriyatlar kabi qayta tiklandi.